Het doel van verduurzaming is om een wereld te creëren waarin iedereen een beter toekomstperspectief heeft dan wij met elkaar vandaag de dag hebben. We vervuilen teveel, hebben geen respect voor de natuur en hadden jaren het idee dat dit gewoon kon.
Vandaag de dag weten we beter en hebben we een beperkte tijd om het tij te keren. Velen vragen zich dan ook af hoe zij zelf kunnen verduurzamen. Uit diverse studies is gebleken dat velen van ons graag duurzamer zouden willen leven. Echter, het is in deze wereld heel lastig om er achter te komen wat nu de juiste benadering is. Marketing wordt ingezet om mensen te overtuigen en soms zelfs ten onrechte wanneer het gaat om duurzaamheid. Want bijvoorbeeld een term als “recyclebaar” klinkt heel goed, maar wil eigenlijk zeggen dat er misschien nog geen enkele duurzame stap gezet is voordat het desbetreffende product wordt weggegooid. Bedrijven trachten zich vaak beter te presenteren dan zij daadwerkelijk zijn en dit wordt vaak aangeduid met de term “Greenwashing”.
Weggoooien of weggeven?
Belangrijk is dat wij als consument heel goed nadenken over de keuzes die wij maken en wat de uiteindelijke consequenties zijn aan het einde van ons eigen gebruik van deze producten. Het verschil tussen weggooien en weggeven of verkopen via een online marktplaats is significant wanneer we het hebben over duurzaamheid. Consuming for Good richt zich niet voor niets op producten, omdat dit ook een groot deel van het probleem is. Daarnaast moeten we ook niet onderschatten hoe groot de verborgen impact is van veel producten die we gebruiken.
Al vele generaties zijn wij opgevoed dat wij dingen moeten “hebben”. Eigendom was belangrijk, maar in een duurzamere samenleving is eigendom niet altijd meer zo vanzelfsprekend. Daarom vindt men op Consuming for Good niet alleen producten die te koop zijn, maar ook producten die een meer circulaire benadering kiezen in de vorm van een abonnement. Het mooie van dit soort vormen is dat de verantwoordelijkheid voor de producten qua kwaliteit en en levensduur bij de fabrikanten blijft liggen, waardoor een gebruiker aan dezelfde kant van tafel komt te zitten en gelijke belangen heeft. Dit in tegenstelling tot fabrikanten die juist producten willen verkopen en er een belang bij hebben wanneer iemand snel weer een vervangend product wil/moet kopen.
Neem als voorbeeld maar eens de auto-industrie die het liefst zoveel mogelijk auto’s willen verkopen en daarnaast zoveel mogelijk onderhoud wil verzorgen. In hoeverre is er in een dergelijke situatie sprake van een drijfveer voor fabrikanten om een goed en betrouwbaar product te verkopen?
0 reacties